top of page
Şanslı Bulut

(Yarali olarak kaderine terk edilen atimiz Bulut)

 

Gecenin karanliginda, dört nala koþmanin yanisira, ah bir de o ayaginin altindaki asinmis ve paten gibi nallar olmasaydi. Kendinden çok daha hizli olan polis otosu arkadan çarptiginda kendi bir yana, araba bir yana savruldu. Bacagindaki o korkunç aciyi duydugu anda bile aklindaki tek düsünce sahibine ne olduguydu. Sahibini arandi karanlikta... Düstügü çukurdan kalkmaya çalisti... Beceremedi. Bacagi kopacak gibi aciyordu. Iki gündür bogazindan bir lokma yiyecek, bir yudum su geçmemisti. Etrafina toplanan kalabalik içinden bir polis yanina yaklasti, elini uzatti. Aliskanlikla gözlerini simsiki yumdu, aciya dayanmak için derin bir nefes aldi... Nefesini tuttu ve basini çevirebildigince geriye çevirdi. Hayret!!! Her zamanki gibi yüzüne yumruk inmemisti. Hatta daha da ötesi, yanagini sefkatle oksadi polis... Taa, çocuklugunda kalmis bir duyguyu hissetti... Bembeyaz bir taydi. Dogdugunda annesiyle kirlarda hiç kosamamiþti. Zaten annesinin bir gözü kördü. Kokusuna doyamadan, doya doya meme ememeden her gün ise çikardi. Çilli'ydi adi. Çilekes Çilli. Her gece tecavüze ugrayan, tekme tokat dövülen, genç yasinda 30 gibi gösteren çingene ati cefakar Çilli. Çilli bir trafik kazasinda yaralanmis, AOÇ Hayvanat Bahçesi'ne satilmis, canli cani kesilip aslanlara yem edilmisti.

 

Tüm mahalle uyanmis, önüne ekmek ve bir kova su koymuslardi. Hala sahibini araniyordu simsiyah karanlikta. Olsun... Aç birakirdi, kamçiyla bile degil, tüp hortumuyla döverdi ama yine de annesinden sonra tanidigi tek canliydi Çopur Cemal. Bir de Arap. Arap... Can dostu Arap. Arap geçen ay kafayi fazlasýyla bulan Cemal'e sevgisini göstermeye çalisirken tekmelenmis, kaburgalari cigerini delmis, inleye inleye, kan kusarak ölüp gitmisti bir kösede. Oysa Arap onu çok sever, zaman zaman çöpten bulduðu bir tavuk bacagini açligina dayanamadigi arkadasinin önüne getirir koyardi. Sancidan gözleri karariyordu, kirmizi kelebekler uçusuyordu, uçusan kelebeklerin arasinda yemyesil çimlerin üstünde annesiyle kostugunu, neseyle havlayip, bacaklarinin arasinda oyunlar oynayarak onlara yetismeye çalisan Arap'ý görüyordu. Annesinin sirtinda kanatlar vardi... Havalaniyor, yere iniyor, sevgiyle burnunu sürtüyor, yine havalaniyordu... Hayallerin arasindan kulagina gelen sesle siyrildi: "Çopur Cemal'in arabasi bu. Yine soymus bir yerleri, baksansza, dolu araba çalinti malla. Kaçmis uyanik, durur mu hiç?". "Kaçmis... Gelmez artik... Ne yapacagim ben kimsesiz? Hiç dostum yok artik" diye düsündü. Sonra birisinin "Gece vakti kepçede çagrilmaz Belediyeden. Çiftlige yollardik aslanlara" dedigini duydu. Bütün gücünü topladi. Kisneyerek ayaga kalkti. Acisi dayanilmazdi ama daha bes yasindaydi, aslanlara gitmek istemiyordu, annesi gibi. Onun ölüm anini arkadaslarina anlatirken tas kalpli Cemal'in bile gözlerinden yaslar geldigini görmüstü.

Zayif bir kadin sesi duydu. Hiç aliskin olmadigi, tanimadigi bir tonu vardi bu sesin "Hayvanlari Koruma Dernegi'ni arasak?" Aradan bir saat geçti geçmedi. Basinnda dört tane genç hanim vardi. Bütün erkekler gitmisti. Saat gecenin yarisini çoktan geçmisti. Onlarin miril miril, sevgi dolu, aciyan sesleriyle, oksamalariyla sabahi etti. Aci falan duymuyordu artik "Öldüm... Cennetteyim" diye düsündü. Sabah erkenden kocaman bir kamyon getirdi ablalar. Televizyoncular, bir sürü adamlar gelmisti seyrediyorlardi. Düstügü yer çukurdu, kamyon yanasmiyordu. Yürüyemiyordu ve sadece o iyi kalpli dört kizin gücü agirligini kaldirmaya yetmiyordu. Kizlar alttan battaniyeler sardilar, bin bir güçlükle, kendinin de gayretiyle kaldirima kadar çikarttiar. Simdi asil kamyona binme fasli vardi. Herkes alkisliyor ama yardim etmiyordu. Televizyona çekildiklerini fark edince iri yari alti tane adam geldi, kizlari bir tarafa itekleyip, kuyrugundan kulagindan çekistirip, karga tulumba çelik kapli kamyonun içine firlativerdiler. O anda, bacagindan gelen çatirtiyi herkes gibi kendi de duydu. Yol boyunca bayildi kaldi...

 

Sevgili Arkadaslar,

 

Sansli Bulut`un 24 yillik yasaminin 6.5 yil suren "Sansli" kisminin ve bize verdigi mutlulugun 1 hafta once sona ermesi ile hepimiz derin yas icine dustuk

 

Ben Bulut`un bu kadar seven oldugunu bilmiyordum. Bir "At Olumu"nun boylesi  ic yakici oldugunu da  bilmiyordum.

 

Sizlerden gelen taziyeler, www.haykod.org sitemizde  toplandi..

Ve Bulut sonsuza kadar anilarimizda yasayacak..

 

Matemin bile guzeldi Sansli Bulut.

 

Simdi artik matemden cikip,  tum gucumuzle YASATMA SAVASI`NA GERI DONMEK  zorundayiz.

 

Tum Bulut  dostlarina, acimizi paylasarak hafiflettikleri icin en icten tesekkurlerimizle.

 

HAYKOD  AILESI

Maalesef, Kahrolasi AZRAIL, benim ONSEZI mi kandirdi bu defa..

Dun "Icime guzel bir duygu doldu" demistim "Iyilesecek oglumuz dualarimizla" demistim,

Dualarimiz bu defa  yetmedi.

 

Dun paketledigim  yilbasi hediyesini..Bulut hic kullanamayacak. Yazin aldigim "sinek maskesi" ve hasir sapkasi ile kirlarda kosamayacak. Seker pembesi anoragini, kendisine  cok yakisan lacivert paltosunu artik giyemeyecek. Aynur`u pesinden kosturamayacak, bahcesine girip yaramazlik yaptigi komsularimizi kizdiramayacak, kendisine asik ettigi kisrakla artik karsilikli kisneyemeyecek.

 

6,5 yillik Peri Masali, hic beklemedigimiz bir anda bitti.

Surme gozlu Prensimizin , guzel gozleri acik gitti.

 

Bu sabah, agirlasan Bulut`a Jokey kulubunun vetini alip, Aynur kostu ama  gittiklerinde, Bulut maalesef olmus.

 

Veteriner hekim "Midede kronik bir ulser olabilir,  bagirsak veya mide donmesi olmasi ihtimali yok bence" demis.

 

Bulut`u 2002 yilinda  nasil buldugumuzun hikayesini  asagida goreceksiniz.

(Son resimlerini de arkadaslar gondereceklerdir bilahare)

Buldugumuzda, tahminlere gore 15-20 yas arasindaydi. Bacagi parcali kirikti, oldurulmesi icin, dunya cainda saldiri kampanyasinda gectik ve Oylesi bir kirigin iyilestirildigi, dunya literaturundeki belki de tek at idi.

 

6.5 yildir bizimleydi. Ben ona "Kangal kirmasi oglum" derdim, Ufak tefekti, Bu sebeple omrunun , atlarda normalde 25 yil olan omrunun 30 yil olaagindan cok emindim, (her yil insan yasinin 4 yilina esit atlarda)...Yanilmisim..

 

Bulut cok mutlu yasadi, Dunyada hic bir ata nasil olmayacak  , cok keyifli bir 6 .5 yil gecirdi..Ama  AZRAIL ve NAZAR maaleesef bu mutlulugun surmesine izin vermedi.

 

Bembeyaz Bulut`umuz su anda, bembeyaz karlarin icinde...Gozleri acik...Yatiyor.

Kendisine cok yakisan lacivert paltosu idi..

Bembeyaz kar ortusu degil.

Bulut, bir daha hic yel gibi kosmamak uzere..

Yatiyor.

 

Bulut`a asik komsu kisrak.. Kisnemiyor,

Agliyor.

 

HAYKOD AILESI

Kamyon simsiki kapaliydi. Kizlardan ikisi yol boyunca onunla birlikte geldi. Diger ikisi de arabayla kamyona rehberlik yaptilar. Kamyonda üçü de havasizlýiktan ölmek üzereydiler ama ölmediler. Yine ihtimamla kizlar kamyondan indirdiler. Geldigi yer Hayvanlari Koruma Dernegi'nin barinaklariydi. Etrafina bakindi... Kafesler içinde yüzlerce Arap vardi... Etraf uçsuz bucaksiz yemyesil ottu... Sevindi... "Iyi ki kirildi bacagim" diye düsündü... Tekrar boylu boyunca yativerdi bu defa yemyesil otlara. Sonra veterinerler geldi. Hepsinin yüzünde ayni ümitsiz ifadeyi gördü. Çaresizce ellerini kavusturmus adamlar ve siklikla telaffuz edilen "Ötenazi" kelimesi... Etrafinda aglayan, "kesinlikle öldürtmeyizzz" diyen kizlar. Ayaga kalkamiyordu. Yattikça cigerlerine kan toplaniyordu. Hayvanlari Koruma Dernegi'nde çalisan görevli hanimlar ve isçiler her gün zorla ayaga kaldirýyorlardý. Bir gün istemeden düþüverdi kendini tutmaya çaisan kizlardan birinin bacaginin üstüne. Içi sizladi, kendinin kamyona binerken bacagindan gelen sesin aynisini duyunca. Tüm HAYKOD üyeleri onun için seferber olmustu. Adini ŞANSLI BULUT koydular. Internet'ten dünya çapinda bacagina çare ariyorlardi ama tüm dünyadan gelen cevap tekti. "O tür kirýik asla iyilesmez... VURUN". Vurmadilar.Akillarinin erdigi sekilde tedavi etmeye çalistilar. Çevre Bakanligi'ndan Nadiye Hanim "Alçi parasini biz öderiz" dedi. Ankara Veteriner Fakültesi Cerrahi, Ortopedi, Radyoloji bölümü veteriner hekimleri "Biz yaninizdayiz" dediler. ... Veee aradan dört ay geçti... Şansli Bulut yasadi. Üstelik tüm dünya otoritelerinin "Asla iyilesmez" dedikleri bacagi kaynadi. Yalniz toynak kisminin tendonu sakatlandigindan ömür boyu her gün degismesi gereken bir bandajla yasayacak. Şu andaki durumu: Artik birisi elini uzattiginda gözlerini simsiki yumup, nefesini tutup, basini geriye atmiyor. O ele dogru hamle yapip, minnetle yaliyor... Hayatinda hiç görmediði otlari, yulaflari yiyor, sere serpe yatip yuvarlaniyor, kisniyor, hatta kosuyor bile... Kimbilir, belki de annesi ve Arap'da ona katiliyorlardir bu mutlu tabloya bir köseden? Ne zamanki Şansli Bulut için pratik kullanimli bir bilek protezi, bir de kisin karda yagmurda barinabilecegi bir ahir yaptirabilirsek... O zaman gerçekten Şansli olacak karbeyaz BULUT'umuz...

 

Gamze ERKÖK, 2003

bottom of page